Dit keer over social media. Voor iemand zoals ik is social media niet altijd even prettig. En toch ontkom ik er niet aan.
Ik heb o.a. facebook, twitter en instagram. Ik voel vaak de druk van social media. Zo van: je moet, moet, moet. (Laat ik toevallig een boek in huis hebben met de titel: "Het moet, moet, moet!" Maar dat terzijde.)
Ik moet wel meedoen aan social media. Ik heb weinig real life contacten. Dus dan ga je toch al gauw zoeken op een social netwerk. Maar daar krijg ik teveel prikkels. Foto's en teksten die positief of negatief zijn.
Als ik niet meedoe aan social media voel ik me helemaal buitengesloten van alles en iedereen.
Maar doseren is moeilijk. Soms wil ik even een dag helemaal geen laptop aanhebben. Ook mijn mobiel wil ik graag een dagje aan de kant leggen.
Maar daar komt al een spel wat ik graag iedere dag speel op facebook. Dus moet ik wel op facebook. En denken dat je alleen een spel kunt spelen...nee, nee, dat gaat dus niet lukken want je ziet weer het e.e.a. voorbij komen op je timeline.
Twitter is makkelijk om even met rust te laten, soms sla ik een dag over om te twitteren.
Instagram is nóg veel makkelijker en daar is het alleen af en toe een foto er op zettten, meer ook niet. Dat zie ik dus niet als een moeten.
Het is dus hoofdzakelijk facebook wat de boosdoener is voor mij.
Een dilemma, ga ik kijken en krijg ik veel prikkels of sla ik het een dag over en kan ik dan ook mijn spel niet spelen?
Al moet ik wel bekennen dat ik sinds mijn nieuwe mobiel het spel daar op heb geïnstalleerd. Ik vind alleen het spel wat klein voor mijn ogen helaas.
Ik hoop toch een keer te kunnen zeggen, ik laat mijn laptop en mobiel even voor wat het is. En als iemand afvraagt waarom ik er even niet ben, so what?
Er is nog meer in het leven dan alleen maar social media.
Ik plaats hier een toepasselijk gedicht waar ik ook nog een leuk en toepasselijk plaatje bij heb gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten