De collecte duurt nog t/m zaterdag 6 februari.
Het is dit jaar de derde keer dat ik collecteer.
Waarom ik ben gaan collecteren?
- Als eerste omdat ik me verbonden voel met de Hersenstichting. Er zijn veel hersenaandoeningen en daar valt autisme, wat ik heb, ook onder.Ook zuurstoftekort bij de geboorte staat op het lijstje van de Hersenstichting. (Mijn broers hebben dat opgelopen bij hun geboorte.)En niet alleen ik heb autisme, in de familie komt meer autisme voor. Ook ken ik diverse mensen die autisme hebben.
- Ik vind het leuk om iets te kunnen betekenen voor een goed doel.
- Lekker in de buitenlucht zijn
- Allerlei verschillende mensen tegenkomen. Het is echt bij elke voordeur weer anders.
Zeker omdat ik autisme heb en niet van veranderingen houd.
Toch kan ik dit makkelijk doen. Ik moet soms wel even schakelen in mijn hoofd.
Bijvoorbeeld als er een kind ipv een volwassene opendoet.
Want ik zeg standaard: "Heeft u een kleine bijdrage voor de Hersenstichting?" Dus als ik een kind zie moet ik dus "jij" zeggen.
Of als er niet wordt opengedaan, dan ben ik soms bang dat ik te lang bij een voordeur blijf wachten. Maar misschien lijkt dat maar zo.
Ook kan ik niet te lang achter elkaar collecteren. Als ik rond 17.00 uur vertrek dan ben ik om 18.00 uur weer klaar. Daarom ga ik meerdere dagen op pad. Ik wil wel een goed gevulde bus hebben.
Ik ben dan ook zeer benieuwd wat het bedrag zal zijn in de bus.
Ik zeg, iedereen kan collecteren. Je krijgt er meer zelfvertrouwen van. Het geeft een goed gevoel als er geld in de bus gegooid wordt. Het maakt me niet eens uit hoeveel (al hoop ik stiekem dat men er €2,00 in gooit). Maar ik ben met alles blij. Dat zeg ik dan ook tegen ze, "alle beetjes helpen" en iedereen daarna netjes bedanken. En dan wens ik ze ook nog een fijne avond toe.
Collecteren is wat betreft mij het leukste vrijwilligersbaantje om te doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten