Terugblikken en vooruitblikken

Dit jaar is weer erg snel gegaan, ik heb niet eens het idee dat ik veel bijzonders heb gedaan dit jaar.

Wat ik wel mooi vond aan dit jaar was de vakantie naar Texel. Dat was in juni. Ook vond ik het concert in het PSV stadion van Guus Meeuwis heel gezellig. Ook nog het concert van Ilse DeLange was leuk.

En dit jaar ben ik overgestapt naar een andere zorgverlener en heb ik nu Jados. Ik vind mijn thuisbegeleidster erg fijn. 

Een aantal keren afgesproken met verschillende vriendinnen. Dit doe ik liever niet te vaak omdat ik graag ook op mijzelf ben en Myrthe er nog bij en mijn 2 parkietjes. 

Dit jaar had ik ook hielspoor en ben hiervoor diverse keren naar de fysiotherapie geweest.

Wat gaat er sowieso gebeuren in 2025?

Het boek van Judith Visser komt in april uit! Daar kijk ik echt naar uit. Ze is mijn favoriete schrijfster.

Ook gaan Myrthe en ik naar het concert van Hannah Mae.

En we willen nog naar de Efteling, ik kan wel wat korting krijgen, anders wordt het veel te duur.

Op vakantie gaan we dit jaar niet, wel een dagje naar Duitsland of België.

En wat de rest van dit jaar brengt zien we wel.

Ik hoop op vrede dit jaar, maar dat is waarschijnlijk slechts een illusie.

Ik wil iedereen een goed en gezond en gezellig 2025 wensen!

Vakantie 2024

 Vorig jaar postte ik een blog over de zomervakantie. Dit jaar is en wordt het heel anders. Al net voor de zomer op Texel geweest. 

En "maar' 1 week vakantie zou je denken. Maar in augustus heb ik ook 1 week vakantie. Ik doe dan niet veel bijzonders aangezien ik al een midweek op het mooie eiland Texel ben geweest samen met mijn dochter.

Texel was dus weer mooi. Voor mij was het al de vierde keer dat ik er geweest ben.

Of ik volgend jaar weer ga, ik weet het nog niet. Op vakantie gaan is niet ieder jaar noodzakelijk. Of ik ga beslis ik wel eind van het jaar, rond de tijd dat je weer het beste kunt boeken.

Ik merkte wel op Texel dat ik wat moeite had met veranderingen, toen ik het wat beter kon accepteren was het helaas onderhand weer tijd om naar huis te gaan.

Ook had ik moeite met de heenreis, ik was heel erg gespannen. Terug had ik er gelukkig minder tot geen last van.

Toch heb ik ook echt genoten. Vooral Ecomare (waar de zeehonden zitten) blijft mooi en is echt een aanrader. Het luchtvaart- en oorlogsmuseum sprak mij ook erg aan. Ik hou wel van een stukje geschiedenis.

En de Kikkertstraat waar het hotel zat is echt een gezellige straat. Er ligt ook helemaal geen rotzooi op straat. En dat kom je helaas in grotere steden wel tegen.

In augustus als ik weer vakantie heb dan ga ik weer wat meer lezen denk ik. Lezen blijft voor mij de fijnste ontspanning, heerlijk knus op de bank, een goed boek, eventueel een kop thee of een glas water en een koekje of wat nootjes. En radijsjes eet ik ook graag. Heerlijk in mijn wereldje en in de wereld van het boek. 

Hieronder nog wat foto's vanuit Texel.

De vuurtoren.

 

Hier sta ik voor het hotel.

Een zeehond in Ecomare.

Lekkende fles en overprikkeld

 Ik had een shampoo fles die lekte, dit gebeurde afgelopen woensdag. Ik ging naar het kruidvat om shampoo en toiletpapier te gaan halen. Verder niks bijzonders aan de hand zou je denken. 

Maar toen ik in de hal van de flat kwam dacht ik, wat een sterke lucht ruik ik. En ja hoor de fles shampoo lekte. Fles onder de shampoo, de verpakking van het toiletpapier ook onder de shampoo.

Ook had ik inmiddels een brief uit de brievenbus gehaald, de envelop zat ook onder de shampoo, mijn jas ook nog een beetje.

Ik begon al wat overprikkeld te raken. Dus gauw naar boven toe. Alles afgespoeld onder de kraan (lees, mijn jas en de shampoo fles en ja, de verpakking van het toiletpapier ook. Ik dacht dat dit wel kon omdat de verpakking toch van plastic is. Nou, niet dus. Toiletpapier nat geworden.

Inmiddels was het bijna lunchtijd en kwam mijn dochter ook thuis.

En ik weet al wat er in mijn autistische brein gebeurt, hier ben ik een beetje achter gekomen. 

Als ik overprikkeld ben heb ik helemaal geen rust in mijn lijf. Ik wilde ook meteen naar de winkel om nieuw toiletpapier te gaan kopen.

Toch heb ik mij er toe kunnen zetten om eerst te gaan lunchen en daarna pas naar de winkel te gaan. De shampoo fles was toch nog redelijk vol. Dus daar maakte ik mij geen drukte meer over.

Ik maak mij dan ook wel druk als er iets onverwachts gebeurd zoals de lekkende fles.

Ondertussen was ik tot de avond nog erg onrustig gebleven.

Dus lang leve als alles wel perfect voor mij gaat.

Mijn voornemen (hand op de knip in 2024)

 Ik heb een goed voornemen voor 2024.

Ik ga proberen om minder geld uit te geven. Op zich is dat bij mij sowieso niet zo moeilijk omdat ik altijd goed oplet en ook een budgetoverzicht bijhoud. 

En in het verleden heb ik het moeilijk gehad met mijn financiën door een ex. Dat wil ik nooit meer meemaken.  

Door allerlei omstandigheden wordt het wel lastiger gemaakt om minder geld uit te geven. 

Minder zorgtoeslag, veel minder huurtoeslag. Hogere premie voor de zorg. Een mini pluspuntje is dat de huur wel ietsje omlaag is. Maar andere vaste lasten gaan weer omhoog.

En de boodschappen zijn ook nog steeds erg duur. 

Ik weet ook nog niet of mijn uitkering omhoog gaat en het klein beetje inkomsten van mijn werk.

Dus probeer ik wat minder geld uit te geven.

Alleen voor dingen die ik in 2024 echt wil. Zoals een nieuwe televisie, ben bang dat die het eerdaags gaat begeven. 

En misschien een magnetron. Ook een nieuwe bril waarschijnlijk. En wat sparen om dit jaar een midweek naar Texel te gaan.

Ik wil wel wat minder met anderen op een terrasje gaan zitten onnodig, je kan ook gezellig drinken en een koekje meenemen en naar het Spoorpark gaan. Daar komen ook veel mensen. Of een ander leuk park.

Toch zal ik mezelf heus wel eens iets leuks gunnen, maar minder vaak. Thuis kan het net zo gezellig zijn met een goed leesboek of een leuke film. 

Maar goed, ik wens iedereen een heel gelukkig en gezond 2024! 

Dat je dromen maar mogen uitkomen.

Andere soort verjaardag

 Ik ben over minder dan een maand weer een jaar ouder. Om precies te zijn op 19 januari.

Maar ik vier het niet. Ten eerste hou ik sowieso niet van een gevulde huiskamer. Ten tweede, stel ik nodig wel een paar mensen uit, dan wordt er bijna altijd op het laatste af gezegd. En ik heb geen zin meer in teleurstellingen, dat is mij al te vaak gebeurd.

Daarom wordt het een andere soort verjaardag. Ik probeer wel vrij te krijgen die dag, dan heb ik tevens een lang weekend. En ik ga even bij mijn moeder op visite dan. Ik neem dan gebak mee.

Mijn moeder kan niet meer bij mij komen omdat ze helaas erg allergisch is voor de parkieten. Verder "vier" ik mijn verjaardag dan gewoon in etappes. Ik kijk zelf wie ik leuk vind om om op een bepaalde dag uit te nodigen, het is niet echt mijn verjaardag vieren maar meer even samen zijn als vrienden/vriendinnen onder elkaar. Dit doe ik ook het liefste in een weekend, die ik verdeel, zo de ene week die, een paar weken later weer een ander.

En alleen als het me lukt, ik krijg de laatste tijd toch al veel prikkels, dus alles op zijn tijd.

Zo voel ik me het beste, geen moeten met mijn verjaardag. Geen teveel prikkels.

Ik word altijd onrustig en moe van te veel prikkels.

Dus als iemand mij vraagt: "Hoe vier jij je verjaardag?"

Dan zeg ik: "Anders dan anders."

Geschrokken

Vorige week (29 oktober) toen mijn dochter jarig was, had ik de kooi met de parkieten meegenomen naar haar slaapkamer. Dit ging goed want 1 parkietje (Kiki) is tam. Zij gaat wel eens meer mee zonder kooi naar de slaapkamer, dan blijft ze rustig zitten. Noa daarentegen is minder tam. Toch ging dat goed vorige week.

Maar vanochtend ging het goed mis. Ik had de parkieten dus weer meegenomen naar de slaapkamer van Myrthe. Op een gegeven moment belande Noa achter het bed. We schrokken enorm want ik kon Noa daar absoluut niet pakken. Dus als een raket snel handelen en gelukkig het zware bed kunnen verschuiven. 

Ik kon Noa toen weer pakken. Het is ook geluk hebben dat ik het bed zo kon verschuiven dat ik Noa ook weer kon pakken.

Hij vloog zelfstandig weer terug naar zijn kooi. Ik heb hem wel een poosje goed geobserveerd of er iets was. Voor hetzelfde geld had hij een vleugeltje kunnen breken. Of zelfs een pootje kunnen breken. 

Hij is weer erg levendig, bovendien heeft hij zijn vriendinnetje Kiki. Hij fluit en brabbelt weer. Dat is een goed teken.

Bij mij zit de schrik er nog wel een beetje in. 

Het is ook een goede leer want ik laat Noa niet meer op de slaapkamer, tenzij hij in de kooi zit met het deurtje dicht. 

Voor andere mensen is dit ook een waarschuwing, want er kan altijd iets met een parkietje gebeuren, zelfs als je het niet verwacht.

Ik wil Noa nog lang niet kwijt en Kiki ook niet, daar zijn ze me te dierbaar voor. Ik hoop dat ze nog vele jaren bij ons blijven💓💓

Ik heb God ook gedankt en gezegd dat ik dankbaar ben dat het goed is afgelopen.

Mijn zomervakantie

 Ik heb 2 weken zomervakantie gehad, morgen, 21 augustus weer gaan werken.

Ik weet niet of een ander vindt of ik genoeg gedaan heb, maar ik mag eigenlijk toch niet klagen.

1. In Leiden geweest, samen met mijn moeder, broer en dochter, met de trein.

2. In Vlissingen geweest met een goede vriend, met de auto.

3. In Reuver geweest, samen met mijn broer en dochter, ook met de trein.

4. Nog wat kunnen lezen

5. Een paar gedichten gemaakt, waar ik blij mee ben, want mijn inspiratie is vaak ver te zoeken. En als ik weer ga werken dan lukt het helemaal niet meer om te dichten, daar baal ik wel van want dichten is toch wel vaak mijn passie.

Ik heb toch nog wel wat een vakantie gevoel, want 26 augustus ga ik met mijn dochter ook nog naar de Efteling toe.

Ik zou ook nog afspreken in de vakantie, dat heb ik met mijn goede vriend gedaan, toen we naar Vlissingen gingen. Na de vakantie ga ik ook nog op woensdag met een vriendin afspreken.

Opruimen heb ik helaas niet meer gedaan, maar dat kan ik altijd nog doen in een weekend. Ik zou ook nog naar Eindhoven of Den Bosch zijn gegaan, maar dat is er ook niet meer van gekomen.

Toch mag ik niet klagen over mijn vakantie.

En waarschijnlijk hebben mijn dochter en ik volgende zomervakantie een heel leuk vooruitzicht.

Met Autitravel naar het buitenland. Misschien naar Duitsland.