Autileven: Hoe ik een dag in een pretpark beleef

Zaterdag 11 juli zijn mijn dochter Myrthe en ik naar de Efteling gegaan.
Waar kun je nu meer prikkels krijgen dan in een pretpark?
Ik heb deze keer zo goed mogelijk opgelet hoe mijn ervaring was in het park zodat ik er een blog over kon gaan maken.

Omdat we al ruime tijd van te voren hadden gepland dat we op 11 juli naar de Efteling zouden gaan viel deze prikkel al weg.
Ik kon er naar naar toe leven. Waarom juist op 11 juli? Dit omdat Myrthe zo graag Sarah en Julia Nauta wilde ontmoeten. Deze 2 meisjes zijn o.a. bekend van het Junior Songfestival. Ook van musicals, reclames en kinderen voor kinderen.

Het enige wat nog in mijn ogen mis kon gaan was het weer. Maar wat hadden we geluk die dag! Wel wat warm, maar wel droog, dus een jas hoefde ook niet mee. Het was zelfs laat op de avond nog erg lekker buiten.
Ik heb opgelet hoe het in de rij zou zijn. Ik vind langere rijen op zich niet erg maar het hangt er vanaf wat voor mensen staan voor je en achter je. Hele drukke kinderen geven me veel prikkels en mensen die erg luidruchtig zijn. Ook mensen die bijna tegen je aan hangen zodat je het gevoel hebt dat je weg wordt gejaagd uit de rij.
Maar de rijen vielen me deze keer ook ontzettend mee.
Zou het zijn omdat ik oplette hoe mijn ervaring in het park was dat alles best goed ging die dag?
Dan let ik er voortaan vaker op, wie weet helpt dat wel om dan een extra leuke dag te hebben.
Of alles zat gewoon een keer helemaal mee.
Ik denk dat het met de prikkels ook wel meeviel omdat ik het park goed ken. Als het een park zou zijn wat ik totaal nog niet ken is de belevenis ook al totaal anders bij mij. En de Efteling is vanuit Tilburg dichtbij. Stel ik moet eerst nog een lange reis met de trein maken dan krijg ik al veel prikkels in de trein.

Wel één klein iets waar ik wel last van had.
We wilden iets gaan eten in de avond, frietjes, kaassoufflé en drinken.
Maar de rij was wel erg lang. Myrthe ging na even mee gewacht te hebben in de rij, vast op een bank zitten om plek voor ons vrij te houden.
Maar toen kwam wel even de drukte op me af.
Wat ik dan doe is me totaal afsluiten, ben zelfs niet meer aanspreekbaar en sta letterlijk als een standbeeld. Ook voel ik op dat moment weinig of niks.
Gelukkig duurde dit moment niet lang en heb ik me uiteindelijk weer kunnen concentreren op de rij die gelukkig steeds korter werd. Ook pakte ik even mijn mobiel erbij om afleiding te hebben,

Ik had in de ochtend lichte druk in mijn hoofd, was bang dat ik dus hoofdpijn zou gaan krijgen maar dat gebeurde ook al niet.
Myrthe kreeg later in de avond nog wel hoofdpijn. Zelfs de volgende dag heb ik er geen hoofdpijn aan overgehouden. Wel was ik heel erg moe.
Ik vond het echt een super geslaagde dag! Al ga ik een volgende keer als het iets koeler is en als het mogelijk is op een doordeweekse dag als het iets minder druk is. Uiteindelijk voor mijn prikkelverwerking nét ietsje prettiger.